بررسی تأثیر برنامه ی آموزش از راه دور بر دانش و نگرش پزشکان عمومی متقاضی خدمت در برنامه ی پزشک خانواده در مناطق شهری استان اصفهان

مقدمه: توانمندسازی پزشکان عمومی متقاضی شرکت در برنامه ی پزشک خانواده، می تواند دستیابی به اهداف این برنامه را تسهیل نماید. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی میزان تغییر دانش و نگرش پزشکان عمومی، بعد از اجرای یک برنامه ی آموزش از راه دور بود. روش ها: در یک مطالعه ی کارآزمایی میدانی مورد- شاهدی در سال 1392، تعداد 140 نفر پزشک عمومی متقاضی شرکت در اجرای برنامه ی پزشک خانواده در مناطق شهری بالای 20 هزار نفر استان اصفهان، به صورت تصادفی در دو گروه 70 نفره، انتخاب شدند. به گروه مورد، یک کتابچه (در مورد برنامه ی اصلاح نظام سلامت) ارایه گردید، اما به گروه شاهد، هیچ بسته ی آموزشی داده نشد. هر دو گروه، قبل و بعد از اجرای طرح، با استفاده از پرسش نامه ی خود ساخته با روایی مناسب (cronbach's alpha 82/0)، از نظر دانش و نگرش نسبت به برنامه، تحت ارزیابی قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های آماری paired t و mix ancova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سه ماه بعد از توزیع بسته ی آموزشی، میانگین نمره ی دانش در گروه مورد، به طور معنی داری افزایش یافت و از 61/1 ± 33/6 به 03/2 ± 85/13 رسید (050/0 > p). همچنین، میانگین نمره ی نگرش در گروه مورد، به طور معنی داری از 00/3 ± 90/52 به مقدار 76/3 ± 14/66 افزایش و نگرش شرکت کنندگان بهبود یافت (050/0 > p). با انجام آزمون repeated measures anova، متغیرهای سن، جنس، سابقه ی کار و نوع استخدام، تأثیر معنی داری در تغییرات نمره ی دانش و نگرش نداشتند. نتیجه گیری: با آموزش از راه دور، میزان دانش و نگرش پزشکان عمومی نسبت به اهداف برنامه ی اصلاح نظام سلامت، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت.